Η κριτική ικανότητα έχει σαν βάση της την προσοχή η οποία είναι αυτή που τροφοδοτεί τον εγκέφαλο με παρατηρήσεις εξωτερικών γεγονότων και ερεθισμάτων αλλά ταυτόχρονα του δίνει τη δυνατότητα κρίσης και αντιμετώπισης τυχόν λανθασμένων επικρίσεων.
Όπως έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια, η επιληψία είναι μία διαδικασία «λάθους» ανάπτυξης της νευρογένεσης.
Κατά την υπερπυρηνική παράλυση, κατά τη διαδρομή της αρρώστιας το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι οι αργά αυξανόμενες διαταραχές της βάδισης οι οποίες δεν επιτρέπουν σωστά βήματα και κυρίως μικραίνουν το εύρος του βήματος.
Ασθενείς που πάσχουν απ΄ αυτήν τη συμπτωματολογία σε πρώτο πλάνο δεν μπορούν να κινηθούν γρήγορα προς τα αριστερά ή δεξιά, με επίσης δυσκολίες όταν σκύβουν εμπρός ή πίσω.
Όπως είναι γνωστό η επιληψία είναι μία διαδικασία υψηλής παθολογικής εγκεφαλικής δραστηριότητας σε ορισμένες εγκεφαλικές περιοχές ή στη διαδρομή κάποιων εγκεφαλικών νευρωνικών τόξων.
Την ατομική αντίληψη περί πραγματικότητας την διαμορφώνει κανείς καθώς αρχίζει να λειτουργεί συνειδητά και όχι απολύτως μηχανικά.
Σήμερα η έννοια του «επιληπτολόγου» γιατρού λειτουργεί πλέον θεσμικά.
Η «μονήρης» επιληπτική κρίση είναι ένα θέμα που μας προβληματίζει πάρα πολύ εδώ στην Βιονευρολογική, σχετικά με την περαιτέρω θεραπευτική αγωγή.
Όταν ένας γιατρός βρίσκεται αντιμέτωπος με τον άνω συνδυασμό, όπως δείχνει η πείρα μας στην Βιονευρολογική, πρέπει να αρχίσει την έρευνα από πολλά σημεία ταυτόχρονα.
Περίπου το 4% των ατόμων, στην ηλικία των ογδόντα, ξαφνικά και χωρίς κανένα λόγο ή πρόκληση μπορεί να παρουσιάζει μια επιληπτική κρίση, στο δε 30%-50% αυτών των ανθρώπων, μπορεί να επαναληφτεί.
Συνήθως μετά από ένα τραύμα, αρχίζει η «ξεκαθάριση» του χώρου που έχει γίνει.
Μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση, μικρής ή μεγάλης έκτασης, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο.
Το εγκεφαλογράφημα είναι μια καταγραφή από την επιφάνεια του κρανίου, αναίμακτη και ανώδυνη της ηλεκτρικής δραστηριότητας που παράγει ο εγκέφαλος.
Στην Βιονευρολογική, πολύ τακτικά οι ασθενείς αναφέρουν μια σύντομη απώλεια συνείδησης μετά από ένα χτύπημα στο κεφάλι, η οποία επανέρχεται χωρίς να δημιουργεί αλλά προσκόμματα.
Τα υπερκινητικά παιδιά, με διάσπαση της προσοχής έχουν κατά κανόνα όπως έχουμε και εδώ στην Βιονευρολογική, ένα παθολογικό εγκεφαλογράφημα με επιλεπτοφορμικές εκφορτώσεις.
Τακτικά εντοπίζουμε, σε ασθενείς με επιληπτικές κρίσεις, ότι έχει προηγηθεί ένα «μπανάλ» εγκεφαλικό τραύμα με σύντομη απώλεια της συνείδησης, πριν από πολλά χρόνια.
Δυστυχώς, εδώ πέρα δεν ισχύει ο τυπικός τρόπος ιατρικής λογικής· αίτιο, αποτέλεσμα ή αίτιο, σύμπτωμα.
Χωρίς αμφιβολία, τα τροχαία ατυχήματα αποτελούν μια μεγάλη «πληγή» για την χώρα μας. Συνήθως χτυπήματα στο κεφάλι μετά από τροχαίο ευθύνονται για επιληπτικές κρίσεις.
Είναι κάτι που μπορεί να το συναντήσει ο κλινικός νευρολόγος ανά πάσα στιγμή και να τον «ξεγελάσει» με την συμπτωματολογία του.
Η συνείδηση είναι το σύνολο των εγκεφαλικών λειτουργιών που φέρνει σε επαφή το άτομο με το έξω κόσμο και παράλληλα το καθιστά ικανό να προσδιορίζει τον χρόνο και τον τόπο που βρίσκεται.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος