Κατάχρηση ηρεμιστικών φαρμάκων και αυτοκτονικότητα
Εσφαλμένα πολλοί ασθενείς και δυστυχώς μη έμπειροι γιατροί θεωρούν την τακτική χρήσης ηρεμιστικών φαρμάκων σαν ένα μέσον περιορισμού της εξ αυτής αυτοκτονικότητας
Εσφαλμένα πολλοί ασθενείς και δυστυχώς μη έμπειροι γιατροί θεωρούν την τακτική χρήσης ηρεμιστικών φαρμάκων σαν ένα μέσον περιορισμού της εξ αυτής αυτοκτονικότητας
Η χρόνια χρήση ουσιών αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ιατρικά προβλήματα της σύγχρονης ιατρικής
Αντιεπιληπτικά φάρμακα και ψυχώσεις. Ο μηχανισμός «παραγωγής» επιληπτικών κρίσεων στον εγκέφαλο έχει πολύ λεπτές ισορροπίες. Ο φαρμακευτικός του χειρισμός απαιτεί μεγάλη γνώση και εμπειρία. Πέρα από αυτό ο θεράπων ιατρός πρέπει να γνωρίζει κυριολεκτικά λεπτομέρειες για την χρήση των αντιεπιληπτικών φαρμάκων. Εάν οι δοσολογίες των αντιεπιληπτικών φαρμάκων ξεφύγουν από συγκεκριμένα όρια, εξατομικευμένα τις περισσότερες φορές […]
Γιατί αυξάνεται η επιληψία. Τα τελευταία χρόνια όποιος νευρολόγος ασχολείται με το αντικείμενο ασθένεια – επιληψία, εκπλήσσεται που διαπιστώνει μια συνεχόμενη αύξηση των περιστατικών. Βεβαίως η γήρανση του πληθυσμού και οι μεταβολικές αρρώστιες παίζουν ένα σημαντικό ρόλο. Σ’ αυτό πρέπει να προστεθεί και η κατάχρηση ουσιών – φαρμάκων σε συνδυασμό με διάφορες λοιμώξεις. Η κυριότερη […]
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία πάρα πολύ μεγάλη ανοδική τάση των συμπτωμάτων της λευκοεγκεφαλοπάθειας μετά από λοίμωξη από τον ιό JCV.
Είναι σίγουρο πλέον ότι στις επώδυνες καταστάσεις έναν πάρα πολύ μεγάλο ρόλο παίζουν οι λεγόμενοι δίαυλοι του ασβεστίου πάνω στις μεμβράνες των κυττάρων.
Η σύγχρονη ανάγκη και οι αυξανόμενες διαταραχές της επιληψίας στον παγκόσμιο πληθυσμό αύξησαν την παραγωγή πολλών φαρμάκων.
Αναμφισβήτητα, με την πρόοδο της φαρμακοβιομηχανίας τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργηθεί πολλά είδη αντιεπιληπτικών φαρμάκων, των οποίων η «συντονισμένη» χρήση προσφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα για την καταπολέμηση της επιληψίας.
Σε καταστάσεις χρόνιας κόπωσης από διάφορες αιτίες, η χρήση του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού αποτελεί ουσιαστική μέθοδο.
Όπως είναι γνωστό η επιληψία είναι μία διαδικασία υψηλής παθολογικής εγκεφαλικής δραστηριότητας σε ορισμένες εγκεφαλικές περιοχές ή στη διαδρομή κάποιων εγκεφαλικών νευρωνικών τόξων.
Σήμερα η κοινωνία έχει διαμορφωθεί μ’ έναν τέτοιον τρόπο που δημιουργεί πληθώρα «προστακτικών» συμπεριφοράς, που όταν ακολουθούνται κατά γράμμα μεγαλώνουν την παθολογική κατάσταση του νάρκισσου.
Στα τέλη της δεκαετίας του 70 άρχισε να αποκτάει ιδιαίτερη σημασία για τους νευροεπιστήμονες το «μονοπάτι της σεροτονίνης».
Το φουμαρικό οξύ υπάρχει σαν φάρμακο περίπου 40 χρόνια με έντονη παρουσία.
Έρευνες έχουν δείξει ότι η αντιεπιληπτική αγωγή προσφέρει ευεργετικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση των ημικρανιών.
Έχει παρατηρηθεί ότι οι καταστάσεις πανικού συμβαδίζουν με εξαρτήσεις από ουσίες.
Τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα χρησιμοποιούνται εδώ και πάρα πολλά χρόνια με σχετική επιτυχία στην αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Όλοι οι πονοκέφαλοι που συνδυάζονται με έντονο πόνο στον οφθαλμικό κόγχο και ιδιαίτερα στο βολβό του οφθαλμού έχουν σαν αποτέλεσμα την έντονη ψυχική διαταραχή ιδιαίτερα κατά την έναρξη του πόνου.
Η ινομυαλγία είναι μια συγκεκριμένη νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος, η οποία υποδεικνύει συγκεκριμένες εγκεφαλικές φθορές σε ορισμένα σημεία.
Τα φάρμακα αποτελούν το μοναδικό ουσιαστικό όπλο, πέρα από τυχόν ψυχοθεραπευτικές μεθόδους, για την άμεση και σωστή επέμβαση στην ψυχογενή κρίση.
Στη θεραπευτική διαδικασία των παραλύσεων μοντέρνες έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχουν διάφοροι τρόποι επηρεασμού που καμία φορά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σαν συνδυαστική θεραπεία.