Η «υπευθυνότητα» του νευροψυχιάτρου απέναντι στον ασθενή

Η «υπευθυνότητα» του νευροψυχιάτρου απέναντι στον ασθενή

Από την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική, έχουμε καταλάβει ότι ο ασθενής πάντοτε θέλει να έχει μια ολική εντύπωση, σε ότι αφορά το ξόδεμα χρημάτων και χρόνου απέναντι στο γιατρό που ζητάει τη συμβουλή. Ο δε γιατρός πρέπει να λαβαίνει υπόψη του ότι έχει την απόλυτη ευθύνη για αυτό απέναντι στον ασθενή. Συνεπώς, αυτό, χωρίς να αποτελεί μια «συμφωνία», αποτελεί μια οπωσδήποτε κάποιας μορφή συνδιαλλαγής , η οποία πρέπει να είναι ειλικρινής και πρέπει από την αρχή ο νευρολόγος που αναλαμβάνει αυτές τις καταστάσεις να αναλύει στον ασθενή ή στους συγγενείς του, αν ο ίδιος δεν είναι σε θέση να το αντιληφθεί, τα όρια του , τις δυνατότητες του , του σκοπούς του , τους στόχους του . Βέβαια, για να γίνουν όλα αυτά πρέπει ο ίδιος, μετά από διεξοδικές εξετάσεις, να έχει μια πλήρη γνώση του προβλήματος του ασθενούς για τον οποίο αναφέρεται.