Έρπης και μαγνητική τομογραφία
Όταν ο ιός του έρπητα «χτυπάει», κατά κύριο λόγο προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό.
Όταν ο ιός του έρπητα «χτυπάει», κατά κύριο λόγο προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό.
Πρόκειται για δύο μοριακές ουσίες, τόσο για τη γλυκίνη όσο και για τις προσταγλανδίνες, που παράγονται κατά κύριο λόγο στο νωτιαίο μυελό, στα πίσω κέρατά του, έτσι ώστε να υπάρχει μία ισορροπία και ρύθμιση του πόνου.
Το «μέλος φάντασμα» είναι η αίσθηση του πόνου που παρουσιάζεται στην περιοχή ακρωτηριασμένων μελών, όπου ο ασθενής νιώθει ιδιαίτερα έντονους πόνους σε σημείο μάλιστα να μην μπορεί να τους κοντρολάρει.
Όταν αναφερόμαστε στον πόνο πρέπει να έχουμε κατά νου ότι πρόκειται για μία αμιγώς εγκεφαλική λειτουργία.
H νευρογλοία περιβάλλει όλα τα εγκεφαλικά κύτταρα και ο ρόλος της στο κεντρικό νευρικό σύστημα είναι να εντοπίζει όλα τα «υπολείμματα» από τα κατεστραμμένα κύτταρα, καθώς επίσης και τα λοιμώδη τμήματα και να τα «απορροφά» ή να τα αποβάλλει.
Τα τελευταία χρόνια η είσοδος της μαγνητικής τομογραφίας και των τεχνικών εξελίξεων στη διάγνωση νευρολογικών παθήσεων έδωσε μεγάλη ώθηση
Πρόκειται για ένα δίπολο συμπτωμάτων, όπως είναι ο κοιλιακός πόνος με ταυτόχρονη προσβολή των αγγείων και μικρές φλεγμονές στον εγκέφαλο, που παρουσιάζονται τακτικά σαν μια κλινική εικόνα
Καμία φορά το υπερηωσινοφιλικό σύνδρομο, έχουμε κάνει τέτοιες παρατηρήσεις και στη Βιονευρολογική, παίρνει τέτοια έκταση που χρειάζονται πιο εντατικές, άμεσες και πολλές φορές χειρουργικές επεμβάσεις
Ένα «νέο» νόσημα κυριαρχεί τον τελευταίο καιρό στις νευρολογικές διαγνώσεις
Η λοίμωξη και, όπως μας έχουμε δει τον τελευταίο καιρό στη νεότερη ιατρική ιστορία, κυρίως οι λοιμώξεις τύπου HIV έχουν καταδείξει ότι υπάρχει ένα προστάδιο μιας βραχείας λοίμωξης, το οποίο με ταχεία εξέλιξη ή με πολύ βραδεία, ανάλογα με την περίπτωση, φτάνει στο οριακό αποτέλεσμα και εμφανίζεται η νευρολογική νόσος, ακριβώς εκεί που δεν την περιμέναμε
Το φάσμα των απομυελινωτικών νοσημάτων είναι εξαιρετικά πλατύ και ακόμη πολύ «δυσανάγνωστο» για την κλινική νευρολογία
Το κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως το εξετάζουμε εδώ στη Βιονευρολογική, είναι ένα ενιαίο σύστημα καλά προφυλαγμένο και «κλειστό» από τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος, από τα οποία μόνο κατά επιλογήν μερικά περνούν μέσα σε αυτό
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, η μυελίνη, η ουσία αυτή, δηλαδή, που δίνει τη δυνατότητα στο κεντρικό νευρικό σύστημα να μεταφέρει τις ηλεκτρικές ώσεις από τον εγκέφαλο προς όλα εκείνα τα όργανα, τα οποία τις χρειάζονται, έχει μια «φυσιολογική» φθορά
Έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, παρά τη μεγάλη βιοχημική δραστηριότητα που παρουσιάζει ο εγκέφαλος, αυτό που δείχνει πως έχει τη μεγαλύτερη σημασία για το κεντρικό νευρικό σύστημα είναι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία διεγείρει και ρυθμίσει τη δραστηριότητα των διαφόρων σημείων του σώματος
Όταν η λέμφος προσβάλλεται από διάφορους μικροοργανισμούς, ιούς, βακτήρια, αρχίζει και δημιουργεί μεταξύ των άλλων, μέσω της κυκλοφορίας της, πιεστικά προβλήματα, λόγω αύξησης του όγκου των λεμφαδένων, καθώς επίσης και προβλήματα στο κεντρικό νευρικό σύστημα, ιδίως στη βάση του κρανίου λόγω της εμφάνισης ενδοεγκεφαλικών λεμφωμάτων