Πόσο επικίνδυνη είναι η ερπητική εγκεφαλίτιδα;
Σε όποια ηλικία και αν συμβαίνει η ερπητική εγκεφαλίτιδα, αλλά περισσότερο στην παιδική και την προχωρημένη ηλικία, κατέχει ένα πολύ μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας και μάλιστα με θανατηφόρα εξέλιξη.
Σε όποια ηλικία και αν συμβαίνει η ερπητική εγκεφαλίτιδα, αλλά περισσότερο στην παιδική και την προχωρημένη ηλικία, κατέχει ένα πολύ μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας και μάλιστα με θανατηφόρα εξέλιξη.
Επειδή η ερπητική εγκεφαλίτιδα μαζί με τον έρπητα καθώς επίσης και με το «ντόμινο» των άλλων ιϊκών και βακτηριακών λοιμώξεων που προκαλεί είναι συγκεκριμένη και γνωστή εικόνα, πρέπει να θεωρηθεί ότι ανάλογη θα είναι και η θεραπευτική αγωγή που θα γίνει.
Στα καρδιοεγκεφαλικά έμφρακτα η σημασία των αιματολογικών εξετάσεων και του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος είναι καταλυτική.
Υπάρχουν κάποιες κλινικές περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας που εμφανίζονται για σύντομο χρονικό διάστημα (συνήθως λίγες μέρες) μ’ ένα σύμπτωμα π.χ. θάμβος όρασης και με επιληπτικές κρίσεις.
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μία προσπάθεια μέσω του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (ΗΕΓ) να καλυφθεί το διαγνωστικό κενό που υπάρχει τουλάχιστον στις περιπτώσεις της υποψίας της παθολογικής εξέλιξης της νόσου του Alzheimer .
Η responsivetherapy είναι διεθνώς γνωστή μ’ αυτό το όνομα γιατί ουσιαστικά εφαρμόζεται μόνο στις ΗΠΑ και εκεί υπό ειδικές προϋποθέσεις.
Στο ανοσοποιητικό σύστημα υπάρχουν κάποια ειδικά κύτταρα που όταν διεγείρονται προκαλούν την παραγωγή αντισωμάτων για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε κινδύνου προσβάλει τον οργανισμό.
Η ποιότητα ζωής είναι ουσιαστικά οργανικός παράγοντας που συνδυάζεται με το ρυθμό ύπνου – αφύπνισης σαν εγκεφαλική πλέον λειτουργία.
Με τις μέχρι τώρα γνωστές μεθόδους θεραπείας της νόσου του Parkinson, υπήρχε βελτίωση της νόσου για τουλάχιστον οκτώ έως δεκαπέντε έτη.
Οι ημικρανίες εμφανίζονται σε διάφορες ηλικίες και κάτω από διάφορες καταστάσεις.
Ημικρανικές κρίσεις και ηλικία Οι ημικρανίες εμφανίζονται σε διάφορες ηλικίες και κάτω από διάφορες καταστάσεις. Τυπικό παράδειγμα αποτελεί η εμφάνιση των ημικρανιών ταυτόχρονα με το σχολικό στρες. Σε κάθε περίπτωση, ανάλογα με την ηλικία, απαιτείται πέρα από την διαγνωστική αντιμετώπιση και μία εξειδικευμένη θεραπευτική αγωγή. Αλλιώς αντιμετωπίζονται οι ημικρανίες σε προχωρημένη ηλικία, και αλλιώς στα […]
Όσον αφορά την ινομυαλγία, τα τελευταία χρόνια το κυριότερο πρόβλημα δεν είναι η διάγνωσή της αλλά η θεραπεία της.
Η αρυλοσουλφατάση προκαλεί διάφορες διαταραχές στο κεντρικό νευρικό σύστημα εξαιτίας των απομυελινώσεων που προέρχονται από την υψηλή συγκέντρωσή της στο αίμα.
H έρευνα του ανοσοποιητικού συστήματος στην περίπτωση της νόσου του Alzheimer έδειξε ότι έχουμε μια πολυπαραγοντική ανοσοποιητική αντίδραση που προκαλεί την κλινική εικόνα∙ πρόκειται για μονομερείς αντιδράσεις πολλών πρωτεϊνών ή τμημάτων πρωτεϊνών μέσα στον εγκέφαλο.
Tον τελευταίο καιρό γίνεται παγκόσμια μια πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια να συντονιστούν διάφοροι οργανισμοί υγείας, προκειμένου να υπάρχει ένας κοινός «μπούσουλας» για τη διάγνωση της νόσου του Alzheimer.
Από τότε που ο Βαυαρός νευρολόγος Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ πιστοποίησε τη νόσο που φέρνει το όνομα του μέχρι και σήμερα αυτή η νόσος είναι συνδεδεμένη με μεγάλα διαγνωστικά προβλήματα.
Στις περιπτώσεις που η εγκεφαλοπάθεια Hashimoto μεταξύ των άλλων προσβάλλει και τον κινητικό νευρώνα, τότε είναι χαρακτηριστική η εμφάνιση των λεγόμενων δεσμιδώσεων.
Τα κριτήρια ΕlEscorial θεσπίστηκαν το 1998 προκειμένου να δώσουν έναν κλινικό «μπούσουλα», σε ότι αφορά την προσβολή του άνω, κάτω κινητικού νευρώνα από το ίδιο μέρος του σώματος.
Η ερώτηση για αυτήν την ασθένεια είναι δύσκολο να απαντηθεί, διότι παίζει ένα τεράστιο ρόλο ποιος θα ασχοληθεί με αυτήν, σε τι ένταση, σε τι βάθος και τι θεραπευτικές δυνατότητες έχει
Ένας ασθενής που φτάνει στα επείγοντα περιστατικά με ενδείξεις της νόσου του Alzheimer, χωρίς υπερβολή χρειάζεται μια θεραπευτική αγωγή