Γήρας, σύγχυση, επιληπτικές κρίσεις
Σε γηραιούς ασθενείς οι συγχυτικές καταστάσεις μπορούν να αυξηθούν επικίνδυνα σ’ ένα ακατάλληλο για τον ασθενή περιβάλλον.
Σε γηραιούς ασθενείς οι συγχυτικές καταστάσεις μπορούν να αυξηθούν επικίνδυνα σ’ ένα ακατάλληλο για τον ασθενή περιβάλλον.
Στη νευροεκφυλιστική νόσο του Alzheimer όπου η μνήμη χάνεται και ο άνθρωπος μετατρέπεται σταδιακά σε «φυτό», υπάρχει συγκεκριμένη διαταραχή η οποία προκαλεί τη νόσο.
Η γλυκόζη αποτελεί ένα από τα βασικά θρεπτικά στοιχεία των εγκεφαλικών κυττάρων.
Σε πολλές περιπτώσεις ασθενών έχει διαπιστωθεί σταδιακή αύξηση των διαταραχών μνήμης.
Σύμφωνα με έρευνες, στους ασθενείς με διαταραχές της μνήμης είτε ελαφριάς μορφής, όπως η γνωστική ανεπάρκεια, είτε βαρύτερων καταστάσεων, όπως η νόσος του Alzheimer, εκτός από τη στιγμή της θεραπείας στο χρονικό σημείο της νόσου σημαντικό ρόλο παίζει και η σύνθεση της φαρμακευτικής αγωγής.
Η ακετυλοχολίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής ο οποίος διεγείρει τη μεμβράνη των εγκεφαλικών κυττάρων και προκαλεί μ’ αυτόν τον τρόπο την ομαλή λειτουργία της μνήμης.
Έρευνες έχουν δείξει ότι η αντιεπιληπτική αγωγή προσφέρει ευεργετικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση των ημικρανιών.
Η αντιγήρανση σε πολύ μεγάλο ποσοστό βασίζεται στον ύπνο. Ο ύπνος χωρίζεται σε στάδια και εναλλάσσεται με την εγρήγορση, δηλαδή με την αφύπνιση, και αποτελεί το βασικό στοιχείο για τη ρύθμιση της αντιγήρανσης.
Ο πανεπιστημιακός καθηγητής και Αμερικανός νομπελίστας Charles ήταν ο πρώτος που διατύπωσε τη θεωρία ότι η διέγερση των εγκεφαλικών κυττάρων μπορεί να παρομοιαστεί με λάμψεις φωτός.
Σε πείραμα που έγινε πριν από είκοσι περίπου χρόνια στο πανεπιστήμιο της Parma όπου οι επιστήμονες μελετούσαν τη διαδικασία των κινήσεων και την επεξεργασία αυτών μέσα στον εγκέφαλο των πιθήκων, ένας ερευνητής (Giacomo Rizzolatti) παρατήρησε το εξής φαινόμενο: οι πίθηκοι άνοιγαν και έκλειναν το χέρι τους προκειμένου να πιάσουν φιστίκια τα οποία έτρωγαν.
Ένας ερευνητής του πανεπιστημίου του Bristol το 2002 έκανε το τόλμημα για τη γονιδιακή θεραπεία της νόσου του Parkinson.
Η νόσος του Parkinson μπορεί να εμφανιστεί σε πολλές περιπτώσεις σαν ένα στοιχείο «κακού» μεταβολισμού των εγκεφαλικών κυττάρων.
Οι παραϋπνίες εμφανίζονται τυπικά μία ώρα μετά το βαθύ ύπνο· είναι χαρακτηριστικές διαταραχές του βαθύ ύπνου που συνοδεύονται από μία αιφνίδια ενεργειακή έκρηξη συγκεκριμένων εγκεφαλικών κυττάρων και χαρακτηρίζονται από απότομη αφύπνιση, σύγχυση και κινητικές διαταραχές.
Οι παραϋπνίες είναι συγκεκριμένες ομάδες διαταραχών του ύπνου οι οποίες εμφανίζονται κατά αποκλειστικότητα σχεδόν μία ώρα μετά τον ύπνο και κυρίως μετά το στάδιο του βαθύ ύπνου.
Το εγκεφαλογράφημα έχει αποδειχθεί πολύ σπουδαία διαγνωστική μέθοδος και ουσιώδες «εργαλείο», προκειμένου να παρακολουθούμε την εγκεφαλική λειτουργία, την ασυμμετρία και την πρόοδο της εγκεφαλικής δραστηριότητας.
Από την βρεφική ηλικία και μετά ο εγκέφαλος εξελίσσεται συνεχώς, στην αρχή με πολύ γρήγορο ρυθμό ο οποίος αργότερα βραδαίνει, χωρίς να παύει ποτέ να λειτουργεί.
Η «καταβολή» είναι ένα πάρα πολύ συχνό σύμπτωμα, το οποίο κυρίως βασίζεται σε δυσλειτουργίες του οργανισμού.
Τα τελευταία τριάντα χρόνια χορηγούμε τη μαννιτόλη για διάφορες θεραπευτικές διαδικασίες σε νοσήματα του εγκεφάλου, κυρίως καρκίνους, σε συνδυασμό μ’ άλλα φάρμακα.
Ο εγκεφαλικός αιματικός φραγμός αναπτύσσεται πολύ αργά μετά τη γέννηση του ατόμου και ολοκληρώνεται κατά την περίοδο της ανάπτυξης του μέχρι να λάβει μια τελική μορφή, η οποία όμως πάντοτε δυναμικά εναλλάσσεται με παθολογικές καταστάσεις.
Είναι γνωστό πλέον ότι μέσω νευροφυσιολογικών ερευνών με την καταγραφή του πολύωρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος ακόμη και η μικρή διαταραχή κάποιων εγκεφαλικών κυττάρων μπορεί να προκαλέσει μικρές ή μεγάλες επιληπτικές κρίσεις∙ αυτή η γνώση όμως δεν είχε και την ανάλογη εξήγηση.