Λογική και αντίδραση
Ο εγκέφαλος του σύγχρονου ανθρώπου με τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται και διδάσκεται, αναπτύσσει περισσότερο τη λογική παρά τις αντιδράσεις.
Ο εγκέφαλος του σύγχρονου ανθρώπου με τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται και διδάσκεται, αναπτύσσει περισσότερο τη λογική παρά τις αντιδράσεις.
Ο οίκτος είναι ένα κοινό ένστικτο που το έχει ο κάθε ανθρώπινος εγκέφαλος και αποτελεί μια «λειτουργία» που παράγεται στο νεοεγκέφαλo.
Η ανάγκη για ιεραρχία είναι ένα έμφυτο ένστικτο του ατόμου, ρυθμιζόμενο στην κυριολεξία από μια ομάδα εγκεφαλικών σχηματισμών.
Το φαγητό ως επιβράβευση είναι κάτι που δημιουργείται από την παιδική ηλικία και σχετίζεται με το ένστικτο της πείνας το οποίο είναι κληρονομικό και εμφανίζεται από την πρώτη στιγμή της γέννησης του ατόμου.
Το ένστικτο της τροφής και κατά συνέπεια της διατροφής είναι έμφυτο στον άνθρωπο και αναπτύσσεται με κληρονομικό τρόπο από τη γέννηση του.
Το ένστικτο της βουλιμίας υπάρχει στον άνθρωπο και ουσιαστικά o ρόλος του είναι να τον προστατεύει από την πείνα· πρόκειται για μια διαχείριση της πείνας ως προς την επιβίωση του ατόμου.
Το ένστικτο αποτελεί μια εγκεφαλική λειτουργία· προέρχεται από το «αρχέγονο» τμήμα του εγκεφάλου, δηλαδή το πρώτο τμήμα του εγκεφάλου που δημιουργείται στον άνθρωπο και είναι φορτισμένο με μνήμες και κληρονομικές εξελίξεις που προέρχονται από τους γεννήτορες.
Η γονική φροντίδα είναι καθιερωμένη σε κάθε έκφραση της καθημερινότητας και σ’ όλους τους πολιτισμούς στα μήκη και πλάτη του κόσμου.
Υπάρχουν άπειρα πράγματα τα οποία μαθαίνουμε ήδη από τη βρεφική ηλικία· ότι έτσι πρέπει να γίνονται γιατί έτσι είναι το «σωστό».
Η επιθυμία να ανήκουμε κάπου μαθαίνεται από τους γονείς στα μωρά αλλά ταυτόχρονα τα «μωρά» από την πρώτη στιγμή της ζωής τους έχουν την αίσθηση ότι ανήκουν κάπου.