Οι πρωτεΐνες του μυαλού και των φαρμάκων
Η σκλήρυνση κατά πλάκας υπάρχει εδώ και εκατό χρόνια στη βιβλιογραφία σαν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας υπάρχει εδώ και εκατό χρόνια στη βιβλιογραφία σαν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα.
Η σπογγώδης εγκεφαλοπάθεια συζητήθηκε τα τελευταία χρόνια τόσο από ιατρικούς κύκλους όσο και από τα ΜΜΕ ιδιαίτερα έντονα και με διάρκεια.
Έχει παρατηρηθεί σε διαγνώσεις ρουτίνας σε γηραιούς ασθενείς στην περιοχή της οσφύος και της λεκάνης να εμφανίζονται τρύπες στα οστά.
Μία διαδικασία που λέγεται oπτογενετική με τη χρήση μικροσκοπίου φθορισμού υψηλής ανάλυσης μπορεί εντός του οργανισμού και πιο συγκεκριμένα στον εγκεφαλικό ιστό να παρακολουθεί μεμονωμένα μόρια σε ζωντανά κύτταρα.
Το Νόμπελ Χημείας για το έτος 2014 δόθηκε σε τρεις επιστήμονες, δύο Αμερικανούς και ένα Γερμανό, για τις εργασίες τους σε ότι αφορά το μικροσκόπιο φθορισμού υψηλής ανάλυσης.
Με τη σύγχρονη μέθοδο επισκόπησης μέσα στον εγκέφαλο, μέσω του μικροσκοπίου φθορισμού υψηλής ανάλυσης η διαδικασία παρακολούθησης της διακίνησης πρωτεϊνών και ιών μέσα στα εγκεφαλικά κύτταρα in vivo πλέον είναι δυνατή.
Η ομοιόσταση είναι μία πολύ σπουδαία λειτουργία του οργανισμού η οποία φαίνεται ότι βασίζεται στη συναπτική ομοιόσταση που πρώτοι κατέδειξαν οι Tononi–Cirelli από το πανεπιστήμιο του Wisconsin.
Η ομοιόσταση είναι μία απολύτως απαραίτητη λειτουργία του οργανισμού˙ σ’ αυτήν βασίζεται όλη η ύπαρξη του ατόμου.
Οι εργασίες των Tononi – Cirelli από το πανεπιστήμιο του Wisconsin των ΗΠΑ έχουν καταδείξει μία σημαντική λειτουργία που συμβαίνει κατά τη διάρκεια λειτουργίας του βιολογικού ρολογιού του οργανισμού.
Έρευνες έχουν δείξει ότι η διαταραχή στο συγχρονισμό εμφάνισης και διάταξης ορισμένων πρωτεϊνών στον εγκέφαλο είναι η αιτία για την εμφάνιση της νόσου του Parkinson.
Στα νευρικά κύτταρα όλη λειτουργία του κυττάρου βασίζεται κυρίως στον ακριβή και γονιδιακά προσδιορισμένο μεταβολισμό των πρωτεϊνών.
Η σύγχρονη βιολογία έχει εντοπίσει περίπου εννιά γενετικούς τόπους που είναι υπεύθυνοι για την εμφάνιση της νόσου του Parkinson.
Πρόκειται για μια ιδιαίτερα «άσχημη» κληρονομική ασθένεια που εμφανίζει συμπτώματα έντονων διαταραχών του ύπνου.
Μια από τις κυριότερες παρενέργειες της μοριακής μιμητικής είναι οι διαταραχές της μνήμης.
Τώρα που γνωρίζουμε το ρόλο της μοριακής μιμητικής που σχετίζεται με την παραγωγή παθολογικών πρωτεϊνών που προκαλούν αυτοάνοσες αντιδράσεις, προκύπτει και το ερώτημα αν αυτή διορθώνεται ή θεραπεύεται.
Οι έρευνες των τελευταίων χρόνων σε πανεπιστήμια της Αμερικής και κυρίως της Βοστόνης έχουν δείξει ότι στη νόσο του Alzheimer έχουμε μια διαδικασία «διπλώματος» των παθολογικών πρωτεϊνών˙ συγκεκριμένα πρόκειται για τα λεγόμενα PRIONS.
Η παρορμητική συμπεριφορά είναι μια κατάσταση που ξεκινά ξαφνικά χωρίς αιτία αλλά με επιπτώσεις για τον ίδιο τον πάσχοντα και το περιβάλλον του.
Η ιντερφερόνη είναι μια ουσία η οποία προκαλεί αύξηση των κυτοκινών στο νευρικό σύστημα.
Στη θεραπευτική διαδικασία των παραλύσεων μοντέρνες έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχουν διάφοροι τρόποι επηρεασμού που καμία φορά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σαν συνδυαστική θεραπεία.
Το πρόβλημα των λοιμώξεων στις μετατραυματικές παραλύσεις του νωτιαίου μυελού είναι πραγματικά πάρα πολύ ιδιαίτερο.