Επιληψία και αρχαία Ελληνική ιατρική
Η αρχαία Ελληνική ιατρική ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ. ήταν η μοναδική περίπτωση επιστημονικής αναφοράς σ’ ότι αφορά την επιληψία.
Η αρχαία Ελληνική ιατρική ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ. ήταν η μοναδική περίπτωση επιστημονικής αναφοράς σ’ ότι αφορά την επιληψία.
Μετά τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και τους τραυματισμούς του εγκεφάλου, εφόσον ο ασθενής επιζήσει άσχετα μ’ όλα τα νευρολογικά ή ψυχιατρικά συμπτώματα που παρουσιάζει, συνήθως ένα κύριο σημείο διαταραχής είναι η συμπεριφορά του.
Η τεστοστερόνη που παράγεται μέσω της υπόφυσης του εγκεφάλου μετά από εγκεφαλικές διαδικασίες «ενοχλείται» από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση.
Μελετώντας και ερευνώντας ασθενείς με συνειδησιακά προβλήματα στη Βιονευρολογική, έχουμε δει πως υπάρχουν συνειδητές και ασυνείδητες εγκεφαλικές διαδικασίες
Πολλές φορές σε πολύωρα εγκεφαλογραφήματα παρατηρούμε, κυρίως στη μετωπιαία περιοχή του εγκεφάλου, και από τις δυο μεριές, αυτόνομες μικρές αλλά σύντομες και γρήγορες εκφορτώσεις, οι οποίες συμβαδίζουν με εγκεφαλικές λειτουργικές διαδικασίες, οι οποίες τις περισσότερες φορές είναι εκτός ελέγχου της θέλησης