Τρόπος δράσης των μαγνητικών πεδίων στον εγκέφαλο
Ερεθίζοντας με μία εφαρμογή μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου ενώ έχουμε σταθεροποιήσει το κρανίο, παράγεται ένα μαγνητικό πεδίο το οποίο αποπολώνει ή πολώνει τα νευρικά κύτταρα.
Ερεθίζοντας με μία εφαρμογή μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου ενώ έχουμε σταθεροποιήσει το κρανίο, παράγεται ένα μαγνητικό πεδίο το οποίο αποπολώνει ή πολώνει τα νευρικά κύτταρα.
Η μεμβράνη του νευρικού κυττάρου αποτελεί το βασικό σημείο αναφοράς για τη συμπεριφορά των διάφορων νευροψυχιατρικών παθήσεων.
Όπως έχει ανακαλυφθεί οι αλλαγές που προκαλούνται στο ανθρώπινο σώμα ξεκινάνε κυρίως από την ύπαρξη του γήινου μαγνητικού πεδίου το οποίο επηρεάζει τη χημεία του σώματος, μεταφέροντας διάφορα σωματίδια εντός και εκτός της μεμβράνης του κυττάρου.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, στο πανεπιστήμιο Μακ-Γκιλ του Μόντρεαλ του Καναδά, δύο πρωτοπόροι νευροεπιστήμονες, ο Τζέιμς Όλντ και ο Πήτερ Μίλνερ, πρότειναν την ιδέα ενός εγκεφαλικού «κέντρου» ηδονής.
Εκτός από την ανοσολογική αντίδραση κατά την οποία καταστρέφεται η μυελίνη με αποτέλεσμα να μη μεταδίδεται η ηλεκτρική ώση πάνω στο νεύρο, παράλληλα στη σκλήρυνση κατά πλάκας συμβαίνει και μία άλλη διαταραχή.
Οι κόμβοι του Ranvier όπως φαίνονται στην εικόνα είναι δακτύλιοι μεταξύ των τμημάτων της μυελίνης ˙είναι πολύ σημαντικοί για το νευροκύτταρο διότι συγκεντρώνουν το τοπικό ερέθισμα και το μεταδίδουν στον επόμενο δακτύλιο.
Οι ψυχικές διαταραχές, όπως εμφανίζονται στις διάφορες εκδηλώσεις τους, μελετώνται και θεραπεύονται από την Ψυχιατρική και έχει πλέον αποδειχθεί ότι είναι καθαρά «ηλεκτρικά» προβλήματα εντός του εγκεφάλου.
Ένα παλιό τραγούδι του Σαββόπουλου έλεγε χαρακτηριστικά: «Σήκω ψυχή μου, δώσε ρεύμα»· ήταν η πρώτη φορά που τραγουδιόταν ένας στίχος που είχε σχέση με ψυχή και ρεύμα.
To 1791 o ιταλός επιστήμονας Λουίτζι Γκαλβάνι για πρώτη φορά μπορεί επιστημονικά και αποδεικνύει ότι είναι δυνατόν να διεγείρουμε φυσιολογικό ιστό με ηλεκτρισμό
Μια νέα μέθοδος εφαρμόζεται στην Αμερική, προκειμένου να μπορέσει να αντικαταστήσει την κοστοβόρα και «πλούσια» σε παρενέργειες φαρμακοθεραπεία σε νευροψυχιατρικές παθήσεις
Τα τελευταία χρόνια, μετά την άνοδο του κόστους και της χρήσης των ψυχοφαρμάκων, γίνονται έντονες προσπάθειες, προκειμένου να βρεθεί μια αποτελεσματικότερη, θεραπευτική μέθοδος για τις νευροψυχιατρικές παθήσεις
Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια επηρεασμού των νευρωνικών τόξων που προκαλούν το χρόνιο πόνο στον εγκέφαλο
Επιληψία και διαυλοπάθειες Οι δίαυλοι των εγκεφαλικών κυττάρων αποτελούν ένα σημείο όπου υπάρχουν πολλές πιθανότητες να δημιουργηθεί μία επιληπτική εστία. Ακριβώς επειδή εκεί είναι η θέση που μεταφέρονται τα ιόντα από τη μία μεριά της μεμβράνης στην άλλη μέσω των διαύλων, παράγεται ένα ηλεκτρικό ρεύμα το οποίο σε παθολογικές εξάρσεις μπορεί να προκαλέσει μία εγκεφαλική […]
Η γένεση της επιληψίας Είναι πάρα πολύ αστείο όταν κανείς σκεφτεί μια από τις πιο δύσκολες νευρολογικές ασθένειες με περίπλοκη και επικίνδυνη συμπτωματολογία έχουν την βάση τους σε ένα ηλεκτρικό κύκλωμα σαν αυτό που έχουμε στα παιδικά παιχνίδια. Απλό και πολύ εύκολο. Άρα δηλαδή θεωρητικά η επέμβαση και η διόρθωσή του είναι εξίσου ένα εύκολο […]
Επιληψία και ροή ιόντων Τα ιόντα είναι στοιχεία με ελάχιστο αρνητικό ή θετικό ηλεκτρικό φορτίο. Συνήθως πρόκειται για μόρια στοιχείων όπως χλώριο, νάτριο, κάλιο κλπ Τα ιόντα αυτά με τη σειρά τους μεταφέρονται από διαύλους στις μεμβράνες των νευρικών συνάψεων μέσα-έξω, έτσι ώστε να παράγουν βιοηλεκτρικό ρεύμα που δημιουργεί τη λειτουργία του νευρικού κυττάρου. Το […]
Οι μακροχρόνιες έρευνες στον τομέα της επιληψίας έδειξαν ότι οι ρυθμιστές κυριολεκτικά της καθημερινότητας της ζωής μας είναι μικρά, στοιχειώδη τμήματα του μορίου τα οποία λέγονται ιόντα˙ είναι ουσιαστικά τμήματα ηλεκτρικού φορτίου που το μεταφέρουν από το ένα μέρος στο άλλο, παράγοντας έτσι ηλεκτρικό ρεύμα.
Η όλη λειτουργία του εγκεφάλου ρυθμίζεται κατά κάποιον τρόπο από την ηλεκτρική δραστηριότητα των κυττάρων. Αυτή η ηλεκτρική δραστηριότητα είναι καθορισμένη γενετικά˙ ποια και πόσα ιόντα θα «μπουν» και θα «βγουν» από τη μεμβράνη του κυττάρου δημιουργώντας το ανάλογο ηλεκτρικό ρεύμα για την κάθε λειτουργία.
Μέχρι τώρα οι βαριές μορφές ψυχώσεων, κυρίως σχιζοφρενικού τύπου, όπως η κατατονία, έδειχναν ότι είναι απαραίτητη η χρήση ηλεκτροσόκ με όλες τις συνέπειες για τον ασθενή.
Υπολογίζεται ότι περίπου στο 3ο έτος της ηλικίας του ατόμου αρχίζει να σταθεροποιείται το σύστημα κατανομής του ηλεκτρικού ρεύματος στον εγκέφαλο.
Δεκαετίες πλέον τώρα είναι γνωστό και επιστημονικά αποδεκτό ότι η επιληψία δεν είναι μία ψυχική νόσος.