Άτυπο πάρκινσον και ένδεια κινήσεων
Στο άτυπο πάρκινσον, κατά κύριο λόγο, αυτό το σύμπτωμα που «εντυπωσιάζει» είναι μία γενικευμένη «φτώχεια» των κινήσεων.
Στο άτυπο πάρκινσον, κατά κύριο λόγο, αυτό το σύμπτωμα που «εντυπωσιάζει» είναι μία γενικευμένη «φτώχεια» των κινήσεων.
Οι συγγενείς των ασθενών με τη νόσο του πάρκινσον και κυρίως με ατροφία πολλαπλών συστημάτων, αυτό που παρατηρούν πρωτίστως είναι μία γενικευμένη βραδύτητα κινήσεων καθώς επίσης και μία ελαττωμένη εκφραστικότητα του προσώπου η οποία παράλληλα συνοδεύεται από μία αδυναμία σκέψης.
Κυρίως στις προχωρημένες ηλικίες παρουσιάζονται ξαφνικά δυσκολίες λόγου με ταυτόχρονη αδυναμία συντονισμού κινήσεων για την εκτέλεση απλών εργασιακών πράξεων.
Το σύστημα επιβράβευσης εντοπίζεται κυρίως στο μεσεγκεφαλικό όπου κατά κύριο λόγο δραστηριοποιείται η ντοπαμίνη.
Μία δεκαετία είναι σχεδόν πάντα ο κύριος χρόνος ανάπτυξης της νόσου σ’ όλες της τις εκφράσεις της.
Η ντοπαμίνη αποτελεί ένα σπουδαίο νευροδιαβιβαστή˙ μία ουσία δηλαδή η οποία προκαλεί εκείνες τις διεγέρσεις στα εγκεφαλικά κύτταρα που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την αρμονία των κινήσεων.
Όταν η περιγραφή της νόσου του Parkinson ξεκίνησε ως αυτοτελές νόσημα, της είχε δοθεί ο χαρακτηρισμός «shaking palsy», που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει τρομώδης παράλυση.
Με τα σύγχρονα επιτεύγματα στον τομέα της νευροφυσιολογίας στις προπονητικές μεθόδους προστέθηκαν τακτικές οι οποίες βασίζονται σ’ αυτά ακριβώς τα επιτεύγματα.
Τα βασικά γάγγλια είναι περιοχές του εγκεφάλου που συντονίζονται μεταξύ τους προκειμένου να δημιουργήσουν προγράμματα κινήσεων για διάφορες ανάγκες του ατόμου.
Το χαρακτηριστικό του συνδρόμου Τουρέτ είναι ότι υπάρχει μία διαρκής επανάληψη συγκεκριμένων «τικ», δηλαδή νευρικών σπαστικών μυϊκών κινήσεων και ταυτόχρονα φωνημάτων ή λέξεων, κατά κύριο λόγο αυτές που χαρακτηρίζουμε ως «άσχημες λέξεις».
Ο εγκέφαλος προστατεύει το άτομο σε κάθε έκφραση της καθημερινότητας προκειμένου να μη συναντάει δυσκολίες.
Το κέντρο ελέγχου κινήσεων και σκέψεων στον εγκέφαλο είναι κατά κάποιον τρόπο ο ρυθμιστής της συνείδησης και βρίσκεται στη «ζωνοειδή έλικα».
Πριν αποφασιστεί ποιο θεραπευτικό σχήμα θα χορηγηθεί σ’ ένα αυτιστικό παιδί, πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη η κλινική εικόνα των εκφράσεων και των κινήσεων του.
Σε πείραμα που έγινε πριν από είκοσι περίπου χρόνια στο πανεπιστήμιο της Parma όπου οι επιστήμονες μελετούσαν τη διαδικασία των κινήσεων και την επεξεργασία αυτών μέσα στον εγκέφαλο των πιθήκων, ένας ερευνητής (Giacomo Rizzolatti) παρατήρησε το εξής φαινόμενο: οι πίθηκοι άνοιγαν και έκλειναν το χέρι τους προκειμένου να πιάσουν φιστίκια τα οποία έτρωγαν.
Μεταξύ των νέων θεραπευτικών μεθόδων που χρησιμοποιούνται για τη νόσο του Parkinson είναι και ο ηλεκτρικός ερεθισμός του θαλάμου.
Στη νόσο του Parkinson τα on-off φαινόμενα εμφανίζονται με απότομη και απροειδοποίητη διαταραχή των κινήσεων, έτσι που ο ασθενής να μένει «παγωμένος» και να μην μπορεί να κινηθεί ακόμα παρόλο που καταβάλλει τη μέγιστη δύναμη.
Στα νευρικά κύτταρα όλη λειτουργία του κυττάρου βασίζεται κυρίως στον ακριβή και γονιδιακά προσδιορισμένο μεταβολισμό των πρωτεϊνών.
Αποτελεί βίωμα της καθημερινότητας το γεγονός ότι με την πάροδο του χρόνου έχουμε μια μείωση της κινητικότητας, ιδιαίτερα των «λεπτών» κινήσεων.
Η έλλειψη ντοπαμίνης σε πολλές περιπτώσεις δημιουργεί ένα «πάγωμα» των κινήσεων και αδυναμία σωστής λειτουργίας του νευρικού συστήματος.
Σε προχωρημένες ηλικίες η έλλειψη ντοπαμίνης εμφανίζεται με ελάττωση των κινήσεων αλλά και μείωση των γνωστικών λειτουργιών στον εγκέφαλο.