Ψυχοθεραπεία και απεικονιστικές μέθοδοι
Κατά τον τελευταίο αιώνα, η ψυχοθεραπεία αρχίζει πλέον και γίνεται μια γνωστική επιστήμη με συγκεκριμένες δομές
Κατά τον τελευταίο αιώνα, η ψυχοθεραπεία αρχίζει πλέον και γίνεται μια γνωστική επιστήμη με συγκεκριμένες δομές
Στον τομέα του αυτισμού τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχθεί ότι ο συνδυασμός σε ότι αφορά θεραπείες και νέες τεχνολογίες δίνει ένα τεράστιο θεραπευτικό πλεονέκτημα.
Ολοκληρώνοντας τα ιστορικά των ασθενών με κινητικές διαταραχές στη Βιονευρολογική, διαπιστώνουμε ότι στις περιπτώσεις αυτές υπάρχει μια βλάβη ή δυσλειτουργία, σε ότι αφορά τη ρύθμιση της κίνησης, από το κεντρικό νευρικό σύστημα
Μια σειρά από μηχανήματα τα οποία αξιοποιούμε και εμείς στην Βιονευρολογική, όπως είναι οι πολύωρες νευροφυσιολογικές καταγραφές ή απεικονιστικές μέθοδοι (υπολογιστικής τομογραφία), ανοίγουν πλέον νέες διαστάσεις στην διάγνωση και στην πραγματοποίηση συλλογής πληροφοριών σχετικά με τη λειτουργία ή τη δυσλειτουργία του εγκεφάλου.
Μέχρι τώρα, λέγοντας τώρα μέχρι και την προηγούμενη δεκαετία, η κλινική νευρολογία είχε κυρίως στόχο την ανακάλυψη μικρών, ανατομικών, λειτουργικών διαταραχών στον εγκέφαλο.
Πρόκειται για ένα τρίπτυχο που πάντα έχει ένα κεντρικό σημείο ελέγχου, τουλάχιστον εδώ πέρα στην Βιονευρολογική.
Οι εμβοές ,είναι μια «τυραννία» για τον κάθε άνθρωπο που υποφέρει από αυτές. Το ποσοστό στην Ελλάδα υπολογίζεται πάρα πολύ μεγάλο και ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Τα αυτοάνοσα νοσήματα, μια σειρά από αρρώστιες που εκδηλώνονται από το ίδιο το σώμα προς τον εαυτό του σε πολλές περιοχές, όργανα ή και συνδυασμό λειτουργιών έχει σαν αρχή μια δυσλειτουργία στον εγκέφαλο και χαρακτηριστικά στα νευρωνικά τόξα που περνάνε από τη λεγόμενη νήσο του εγκεφάλου.
Στην Βιονευρολογική, πολύ τακτικά βλέπουμε παθολογικές εκφράσεις όπου είναι «μπερδεμένα» σωματικά προβλήματα με αισθήματα π.χ. έντονος πόνος στο στομάχι ή σεξουαλικές αντιδράσεις ακόμα και διαταραχές του προσανατολισμού του σώματος.