Αύξηση των επιληπτικών κρίσεων σε λοιμώξεις
Οι επιληπτικές κρίσεις κατά κύριο λόγο παρουσιάζονται λόγω διαταραχής του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Οι επιληπτικές κρίσεις κατά κύριο λόγο παρουσιάζονται λόγω διαταραχής του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Όταν, διαγνωστικά, έχουμε πιστοποιήσει την ύπαρξη ενός εγκεφαλικού ανευρύσματος, εδώ στη Βιονευρολογική, η κρισιμότητα της κατάστασης του φαίνεται, κατά τη γνώμη μας, από την κλινική εικόνα
Αθροιστική εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων και χρόνιας κόπωσης Υπάρχουν εξαιρετικά δυσάρεστες κλινικές καταστάσεις όπου οι γιατροί σχεδόν ανήμποροι παρατηρούν εντατική αύξηση των συμπτωμάτων ενός συνδρόμου χρόνιας κόπωσης με συσσώρευση διαφόρων ειδών επιληπτικών κρίσεων. Πράγματι γεννουσιοργός αιτία του έρπη EpsteinBarr, που μπορεί και προκαλεί και τις δυο αυτές καταστάσεις έχει αυτή την ιδιότητα. Δηλαδή, σε κάθε μικρολοίμωξη […]
Συνήθως μετά από ένα τραύμα, αρχίζει η «ξεκαθάριση» του χώρου που έχει γίνει.
Η αντίληψη της πραγματικότητας είναι διαφορετική για το κάθε άτομο.
Ασθένειες που προέρχονται από διαταραχές του ύπνου έχουν σαν αποτέλεσμα πολλές φορές μία μορφή κρίσεων που εμφανίζονται στερεοτυπικά σαν αυτοματοποιημένη συμπεριφορά.
Η συμπτωματολογία της ναρκοληψίας τακτικά συμβαδίζει με την εμφάνιση υπέρβαρου σώματος.
Οι τριπτάνες είναι φάρμακα που εξελίχθηκαν την τελευταία δεκαετία προκειμένου να αντιμετωπιστεί το οξύ πρόβλημα των ημικρανιών.
Στις επιληπτικές κρίσεις υπάρχει πολλές φορές σαν μονοσυμπτωματική μια αμιγή εκδήλωση των στυτικών διαταραχών
Στη Βιονευρολογική πάρα πολλές φορές σαν συνοδό σύμπτωμα εντόνων νευρώσεων ή νευροφυτικών κρίσεων συναντάμε το υπερηωσινοφιλικό σύνδρομο
Η επιληψία είναι μια δεδομένη παθολογική κατάσταση, η οποία επηρεάζεται τουλάχιστον από ότι έχουμε δει με τη δική μας εμπειρία εδώ στη Βιονευρολογική πάρα πολύ τακτικά από εξωτερικούς παράγοντες που στην ουσία θεωρούνται «ακίνδυνοι»
Βρετανικές έρευνες έχουν δείξει ότι οι εξ αίματος αδελφοί ασθενών με επιληψία έχουν μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής από ότι οι ίδιοι οι ασθενείς με την επιληψία
Η νόσος του Recklinghausen πάρα πολύ τακτικά και μάλιστα πάρα πολλές φορές περνάει απαρατήρητη, διότι η συμπτωματολογία της δε δείχνει κάποια ιδιαίτερη επικινδυνότητα, όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική
Πρόκειται για μια ομάδα χαρακτηριστικών επιληπτικών κρίσεων, ιδιαίτερα επικίνδυνων που εμφανίζεται στις δέκα πρώτες ημέρες του νεογνού
Πρώτα από όλα η φύση της ίδιας της ασθένειας.
Πολλές φορές η μορφή των επιληπτικών κρίσεων, η αλλαγή της κλινικής εικόνας που παρουσιάζεται από παιδί σε παιδί και ίσως παίζει μεγάλο ρόλο η άγνοια επί του γεγονότος, τόσο από τους γονείς, όσο και η μη σωστή εκτίμηση από τους ειδικούς
Οι επιληπτικές κρίσεις σαν διαγνωστικό κομμάτι απασχολούν πάντα το γιατρό και ιδιαίτερα όταν έχει να κάνει με παιδιά και νεαρά άτομα
Η παρεγκεφαλίδα είναι το κέντρο του εγκεφάλου που ρυθμίζει την αρμονία και το συντονισμό των κινήσεων