Ενέργεια και παλιά μνήμη
Η «χοντρή» κλινική εξέταση στη νευρολογική εξέταση, ακόμα και εδώ στη Βιονευρολογική, εντοπίζεται στην ισορροπία της παλιάς και πρόσφατης μνήμης
Η «χοντρή» κλινική εξέταση στη νευρολογική εξέταση, ακόμα και εδώ στη Βιονευρολογική, εντοπίζεται στην ισορροπία της παλιάς και πρόσφατης μνήμης
Με την έννοια παλιά μνήμη χαρακτηρίζονται όλες οι αναμνήσεις του παρελθόντος κάθε ατόμου.
Πριν ανακαλυφθούν τα μοντέρνα διαγνωστικά μέσα κυρίως ο μαγνητικός τομογράφος και η 24ωρη ηλεκτροεγκεφαλογραφική καταγραφή πολλοί γιατροί προσπαθούσαν να θέσουν τη διαφοροδιάγνωση άνοιας, κατάθλιψης από τον τρόπο προσβολής της μνήμης.
Μία παλιά ψυχιατρική διαπίστωση αναφέρει ότι όσο εντονότερη είναι η κατάθλιψη τόσο μεγαλύτερη είναι η απώλεια της μνήμης και αντίστροφα.
Η κατάθλιψη είναι μια πολύ διαδεδομένη ψυχιατρική ασθένεια, σχεδόν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου
Υπάρχει μια σειρά εξετάσεων προκειμένου ο γιατρός να έχει μια σαφή και γρήγορη γνώση της μνημιακής κατάστασης του ασθενούς
Η μνήμη είναι μια λειτουργία πολύ περίπλοκη και «πολύτοπη», ότι αφορά τη νευρωνική της διάταξη στον εγκέφαλο
Στη Βιονευρολογική, τον τελευταίο καιρό αναλύοντας τόσο τα ψυχιατρικά ιστορικά, όσο και τις ψυχομετρικές εξετάσεις ασθενών με προβλήματα μνήμης, είδαμε όλο και πιο έντονα τη σχέση που υπάρχει μεταξύ αναμνήσεων και παραλόγων κινήτρων συμπεριφοράς
Η μνήμη σαν βιολογική λειτουργία του εγκεφάλου συνδέεται με πολλές παραμέτρους
Το σύνδρομο Κόρσακoφ είναι από παλιά γνωστό τόσο σε νευρολογία όσο και ψυχιατρική, αλλά τελευταία πέφτει σε λήθη διότι αυξάνονται συνεχώς τα κρούσματα του Alzheimer
Ποτέ δεν πρέπει να αποφεύγουμε την εξέταση της μνήμης με επιμέλεια, ιδιαίτερα όταν έχει προηγηθεί ένα εγκεφαλικό τραύμα ή κάκωση.
Το στέλεχος του εγκεφάλου έχει μια άμεση σύνδεση με το κροταφικό λοβό, κυρίως μέσω του νευροφυτικού συστήματος
Οι μυθοπλασίες, όπως έχουμε διαπιστώσει και στη Βιονευρολογική, αποτελούν ένα σύμπτωμα που βρίσκεται τόσο στην ψυχιατρική, όσο και στη νευρολογική έρευνα
Στη Βιονευρολογική τακτικά εμφανίζονται ασθενείς που ισχυρίζονται ότι για μικρά ή μεγάλα χρονικά διαστήματα παρουσιάζουν ελαφρά ή έντονα «κενά» μνήμης
Η αδυναμία συντονισμού της έκφρασης και ταυτόχρονα αντίληψης του προσανατολισμού ως προς το χώρο, κατά κανόνα, συνοδεύεται από προοδευτική απώλεια της μνήμης