Το κέντρο επιληψίας της Βόννης
Το κέντρο επιληψίας της Βόννης έχει μακροχρόνια παράδοση δεκαετιών σε ότι αφορά τη μαγνητική απεικονιστική διαδικασία στις επιληψίες.
Το κέντρο επιληψίας της Βόννης έχει μακροχρόνια παράδοση δεκαετιών σε ότι αφορά τη μαγνητική απεικονιστική διαδικασία στις επιληψίες.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, στο πανεπιστήμιο Μακ-Γκιλ του Μόντρεαλ του Καναδά, δύο πρωτοπόροι νευροεπιστήμονες, ο Τζέιμς Όλντ και ο Πήτερ Μίλνερ, πρότειναν την ιδέα ενός εγκεφαλικού «κέντρου» ηδονής.
Στον εγκέφαλο όλων των θηλαστικών υπάρχει ένα κέντρο συντονισμού των κινήσεων που ρυθμίζει την κίνηση και τη γνώση.
Το κέντρο ελέγχου κινήσεων και σκέψεων στον εγκέφαλο είναι κατά κάποιον τρόπο ο ρυθμιστής της συνείδησης και βρίσκεται στη «ζωνοειδή έλικα».
Καινούργιες επιστημονικές διαπιστώσεις έχουν δείξει ότι υπάρχει μια ουσιαστική σχέση μεταξύ έρωτα και ηδονής, η οποία λαμβάνει χώρα σε συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου που λέγεται νήσος.
Με τις καινούργιες έρευνες καθώς επίσης και με τα νευροφυσιολογικά ευρήματα αλλά και τις κλινικές παρατηρήσεις, όπως έχουμε δει και εδώ στη Βιονευρολογική, υφίσταται στον εγκέφαλο ένα κέντρο θα μπορούσαμε να πούμε «ολοκληρωμένης δραστηριότητας»
Πρόκειται για ένα πολύ βραδέως εξελισσόμενο σύνδρομο, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, με μια αδυναμία των κεντρομυελικών μυών των άκρων
Εάν θεωρητικά αφήσουμε δυο ευθείες, μια οριζόντια και μια κάθετη γραμμή, μέσα στο «κέντρο» του εγκεφάλου, εκεί που συναντώνται είναι τα λεγόμενα βασικά γάγγλια του εγκεφάλου
Το τμήμα του κεντρικού νευρικού συστήματος, ο νωτιαίος μυελός που βρίσκεται αμέσως κάτω από το στέλεχος και εκτείνεται μέχρι το τέλος του νωτιαίου σωλήνα λειτουργούν όπως ένα μακρύ ηλεκτρικό καλώδιο, που περιβάλλεται ακριβώς από μεμβράνες και είναι το «διαβιβαστικό κέντρο» μεταξύ των εντολών του εγκεφάλου και των διαφόρων στόχων που είναι διάφορα τμήματα του κορμιού, κάτω από τον εγκέφαλο
Στον εγκέφαλο μιλάμε πολύ τακτικά για κέντρα, αλλά στην ουσία εννοούμε το σύμπλεγμα αυτό των κυκλωμάτων που επικοινωνούν μεταξύ τους, προκειμένου να αποδοθεί η λογική σκέψη και συντονίζονται από μια ομάδα κυττάρων που βρίσκεται κυρίως στο προμετωπιαίο λοβό
Αποκεντρομολοποίηση λέμε όλες εκείνες τις καταστάσεις όπου ένα νευρολογικό πρόβλημα παρουσιάζει μια διαταραχή, μακριά από την περιοχή που συμβαίνει το τραυματικό ή όποιο άλλο επεισόδιο.
Ανατομικά πρόκειται ουσιαστικά για την τρίτη έλικα του μετωπιαίου λοβού, η οποία θεωρείται κατά τον Μπροκά και κέντρο της κινητικής ικανότητας για την ομιλία.
Ο πλαγιοπίσθιος προμετωπιαίος φλοιός που βρίσκεται πίσω από το μετωπιαίο οστό αριστερά, είναι το μέρος εκείνο που δραστηριοποιείται για τη λήψη των αποφάσεων που συνθέτουν τα διάφορα νευρωνικά τόξα.
Στην Βιονευρολογική, έχουμε την πείρα σε ότι αφορά τις διαταραχές του λόγου, ότι πρόκειται για ένα πολυπαραγοντικό γεγονός και όχι για μια υπόθεση δύο εγκεφαλικών εστιών.
Η επιληψία και οι ψευδαισθήσεις του καταρράκτη. Ο «καταρράκτης» του ματιού είναι πλέον μια δεδομένη πάθηση σε γηραιά άτομα, ασθενείς με κληρονομικά ή αυτοάνοσα νοσήματα. Η χειρουργική επέμβαση είναι σύντομη, πολύ απλή και με άκρως θεωρητικά ρίσκα. Παρόλα αυτά στον γεροντικό κυρίως καταρράκτη υπάρχει μια παραλλαγή που μπορεί να δημιουργήσει τις δυσκολίες. Σε ορισμένες περιπτώσεις […]
Πολυτοπία και επιληψία. Ψυχιατρικοί ασθενείς μπορούν να παρουσιάζουν σαν πρώτο παθολογικό σύμπτωμα την παραίσθηση της πολυτοπίας. Πρόκειται για πολλαπλές εικόνες άσχετων μεταξύ τους και πολλές φορές ανύπαρκτων των περισσοτέρων. Το ιδιαίτερο στην περίπτωση αυτή είναι ότι μπορεί να παρουσιαστεί κυρίως με την μορφή της διπλωπίας ακόμη και αν ο ασθενής κρατάει το ένα μάτι κλειστό, […]
Η pop μουσική είναι ωραία να την ακούς, αλλά λίγο επικίνδυνη όταν την «τραγουδάς».
Ενσυναίσθηση δε σημαίνει απλώς να επηρεαζόμαστε από τη διάθεση των υπολοίπων και να «τροποποιούμε» ανάλογα τα συναισθήματά μας. Στην περίπτωση αυτή όπου υπάρχει μία συναισθηματική μετάδοση, αυτό συμβαίνει αυτόματα.
Οι διάφορες ψυχώσεις που μπορεί κατά καιρούς να προσβάλουν ιδιαίτερα νεαρές γυναίκες με ταυτόχρονες ενδείξεις φλεγμονής είναι αυτές των υποδοχέων NMDA.
Το μεταιχμιακό σύστημα στις σύγχρονες νευροεπιστήμες βρίσκεται στο επίκεντρο των ερευνών λόγω της πολλαπλής δραστηριότητας που έχει.